1/24/2563

[TsukiPara Story] TSUKINO FANTASIA ~火と水の章~ ep.6

TSUKINO FANTASIA~火と水の章~
TSUKINO FANTASIA ~ บทอัคคีกับวารี ~
EP.6
Ep. 1 [TsukiPara Story] TSUKINO FANTASIA ~火と水の章~ ep.1
Ep. 2 [TsukiPara Story] TSUKINO FANTASIA ~火と水の章~ ep.2
Ep. 3 [TsukiPara Story] TSUKINO FANTASIA ~火と水の章~ ep.3
Ep.4 [TsukiPara Story] TSUKINO FANTASIA ~火と水の章~ ep.4
Ep.5 [TsukiPara Story] TSUKINO FANTASIA ~火と水の章~ ep.5

.•*´¨`*•.¸¸.•*´¨`*•.¸¸.•*´¨`*•.¸¸.•*´¨`*•.¸¸.•.•*´¨`*•.¸¸.•*´¨`*•.¸¸.•*´¨`*•.¸¸.•*´¨`*•.¸¸.•

อาณาจักร Albion


Kensuke :
และแล้ว ! อสุรกายสีดำในตำนาน "Kuroda" ก็ฟื้นคืนชีพขึ้นมาจนได้ ! 

Nozomu :
ใหญ่เว่อร์-----!

Ryota : 
ใหญ่ยักษ์สุด ๆ ไปเลยแหะ 

Ren :
เป็นตัวตนที่สมแล้วที่ถูกเรียกขานว่า ราชาสัตว์เวทมนตร์ เลยล่ะครับ

Kuroda :
 ... ... 


Sora :
 ... ... แต่ว่า นั่นมัน ... ... กระต่ายไม่ใช่เหรอ ?

Morihito :
อืม ... ... ถึงสเกลมันจะสุดยอดเกินไปหน่อย จนตอนแรกไม่เอะใจเลยก็เถอะ  ... ... 

Soshi :
จะมองจากมุมไหนก็กระต่ายแหละนะ

Iku :
ด้วยรูปลักษณ์แบบนั้น ถึงจะบอกว่าเป็น "อสุรกายที่เคยเหยียบย่ำโลกในครั้งอดีต" ก็เถอะ ... ...

Rui :
แต่ก็ให้ความรู้สึกว่าเป็น "ตัวฟูนุ่มที่เคยทำให้โลกหลงใหลในครั้งอดีต" มากกว่าเนอะ

Yoru :
น่ะ น่ารักจังเลย ! ว้าวววว !  อยากเข้าไปบีบซะเดี๋ยวนี้เลย !

Aoi :
อยากแปรงขนอย่างเต็มที่ให้จังเลย !

You :
2 หน่อตรงนั้นน่ะ--- ! สงบสติกันก่อน --- !
อีกฝ่ายเป็นถึงอสุรกายอันน่าสะพรึง ที่กลืนกินทุกสิ่งอย่างเลยนะเออ ?

Arata :
แต่ว่านะ ถึงจะบอกว่ามันเป็นสัตว์เวทมนตร์ที่น่ากลัวก็เถอะ ... ... มันทำตัวเรียบร้อยแปลก ๆ นะ ?

Koi :
สัมผัสได้ว่าท่าทีที่จะคุกคามพวกเรา เป็น 0 เลยล่ะครับ

Kuroda :
 ... ... 

Shun :
... ... อื~ม ลองมาคุยกับเขาสักหน่อยดีไหมล่ะ

Kakeru :
สมกับที่เป็นชุนซังจริง ๆ ... ... 

Rui :
กำลังคุยกับสัตว์เวทย์ในตำนานได้เหมือนเป็นเรื่องปกติเลยแหะ

Kai :
ก็เพราะว่าเป็นชุนแหละน้า~

Kuroda :
 ... ... 

Shun :
... ... อืม ๆ อย่างนี้นี่เอง เข้าใจแล้วครับ

Hajime :
เขาบอกว่าอะไรหรือ ?

Shun :
อย่างแรกคือ เขาเนี่ยแหละ สัตว์เวทย์ในตำนานที่มีตัวตนมาตั้งแต่สมัยกำเนิดโลก !
น่าจะเป็น "อสุรกายสีดำ" ที่กลืนกินทุกอย่างจนหมดสิ้นแน่ ๆ

Mamoru : 
จ จริงเหรอ ! ? เจ้ากระต่ายยักษ์สุดน่ารักตัวนี้อะนะ ?

Shun :
อื้อ ... ... แต่ ตำนานที่พวกเรารับรู้กับความเป็นจริง 
มันมีอยู่จุดหนึ่ง ที่ถึงจะเป็นจุดเล็ก ๆ น้อย ๆ
แต่ก็เป็นจุดที่มีผิดอย่างใหญ่หลวงเลยล่ะ

Koki :
ผิด ... ... เหรอครับ ?

Shun :
เขาน่ะ ... ... ก็อย่างที่เห็นแหละ ร่างกายใหญ่โตมาก
ปริมาณอาหารการกิน ก็ต้องไปปกติอยู่แล้ว
หรือถ้าให้พูดง่าย ๆ ก็ เขาตะกละไงล่ะ

Eichi :
 ... ... ก็จริงแหะ ทำหน้าเหมือนอยากกินข้าวเลยเนอะ

Shun :
ณ ตรงนี้ คืออยากให้นึกให้ออกกันนะว่า 
ที่ว่ากันว่าเขาเหยียบย่ำและทำลายทุกสิ่งทุกอย่างเนี่ย
มันเป็นเรื่องตั้งแต่สมัยไหนกันนะ ?

Issei :
เรื่องนั้น ... ... ช่วงกำเนิดโลก " Magna・Luna " แห่งนี้ สินะครับ ?

Shun :
ตามนั้นเลย ! 
... ... โลกนั้นยังเยาว์วัย ยังไม่เติบโตดี
หรือก็คือ โลกแห่งนี้ยังไม่มีสภาพแวดล้อมที่ผลผลิตทางการเกษตรมากพอที่จะเก็บเกี่ยว
เหล่าพืชที่งอกงามตามธรรมชาติเอง ก็มีขีดจำกัดอยู่เช่นกัน

Ichiru :
หรือว่า ... ... !

Issei :
คุโรดะผู้หิวโหย จึงกินผลผลิตทางการเกษตรและพืชตามธรรมชาติจนหมด เหรอครับ ?

Shun :
ตามนั้นเลย ! 

Tsubasa :
ที่ว่า "กัดกลืนทุกอย่างจนหมดสิ้น" เนี่ย ความหมายตรงตัวเลยงั้นเหรอ ... ...

Shiki :
แต่ว่า สำหรับโลกที่ยังเติบโตไม่เต็มที่แล้ว
นับว่าเป็นวิกฤติที่ร้ายแรงมากเลยนะ

Rikka :
หากอาหารหมดสิ้นไป ไม่ว่าจะมนุษย์หรือสัตว์ คงจะหิวกระหาย แล้วใช้ความรุนแรงจนสังคมปั่นป่วน
และถ้าผืนป่าหายไป จะส่งผลให้เกิดภัยพิบัติอีกมากมายเลยแหละนะ

Dai :
แต่ว่า ... ... หมอนี่น่ะ ไม่มีท่าทีที่แสดงถึงความประสงค์ร้ายเลยนะ ?

Shun :
เหมือนจะไม่มีเลยล่ะ
กล่าวคือ เขากำลังรู้สึกสำนึกผิดอยู่ ยังจะถูกต้องกว่าซะอีก
แต่ก็นะ ... ... การที่ท้องมันหิว ก็เป็นเรื่องที่ช่วยไม่ได้แหละนะ

Kakeru :
ในฐานะที่เป็นเจ้าชายผู้ always หิวแล้ว
เข้าใจในความทรมาณนั่นดีเลยล่ะครับ

Haru :
อ๋อ ... ... เพราะแบบนั้น ท่านบรรพบุรุษถึงได้เขียนบันทึกไว้ว่า
 "เป็นศึกตัดสินที่เจ็บปวดมาก" นี่เอง ... ...

Aoi :
แม้จะรู้สึกสงสาร แต่เพื่อรักษา Magna・Luna ให้อยู่รอด
ก็ไม่มีวิธีอื่นนนอกจากการผนึกเขาสินะ

Kai :
... ... ถึงจะว่างั้นก็เถอะ แล้วทำไมคริสตัลที่ใช้ปิดผนึกถึงได้คลายออกล่ะ ?

Shun :
อ๋อ เหมือนมันจะแค่อยู่มานานมากจนเสื่อมสภาพลงเท่านั้นเอง

Iku :
ผิดคาดเลย ไม่ใช่เหตุผลที่ใหญ่โตเลยนี่นา ! ?

Shun :
... ... ถึงจะต้องใช้เวลาไปเสียหน่อย 
แต่ด้วยเวทมนตร์ของผม สามารถสร้างคริสตัลขึ้นมาใหม่ได้นะ ?

แต่ว่า ... ...

Kuroda :
 ... ... 

Issei :
จะผนึกเขาอีกครั้งเหรอครับ ? ... ... แอบสงสารอยู่เหมือนกันนะครับ

Ichiru :
เนอะ หมอนี่ก็แค่หิวเองนี่นา

Kuroda :
 ... ... 

Hajime :
 ... ... ตอนนี้มันต่างจากในอดีต โลกใบนี้น่ะเติบโตขึ้นแล้ว
ทรัพยากรอาหารอยู่ในสภาพมั่นคง ทรัพยากรธรรมชาติก็อุดมสมบูรณ์
แต่แน่นอนว่า การจะให้ความช่วยเหลือกับหมอนี่น่ะ 
จำเป็นต้องขอความร่วมมือจากทั้ง 6 ดินแดน ... ...

Sora :
เด็กคนนี้ ก็เป็นพวกพ้องคนสำคัญที่มีชีวิตอยู่บนโลกนี้เหมือนกันนะ !

Koki :
ด้วยความร่วมแรงร่วมใจของพวกเรา
มาทำให้โลกนี้สงบสุข โดยปราศจากความรู้สึกขมขื่นจากความหิวของคุโรดะกันเถอะ !

Shiki :
อ่า ... ... การกระจายความเสี่ยงและการแบ่งหน้าที่ทุกอย่าง เชื่อมือฉันได้เลย
จะวางแผนช่วยเหลือที่สมบูรณ์แบบที่สุดออกมาให้ดู

Shu :
นั่นสินะ
... ... เป็นเรื่องที่น่ายินดี ที่อาณาจักรของฉันมีน้ำปริมาณมาก ทั้งยังมีที่ดินอีกเหลือเฟือ

Aoi :
อาณาจักรของฉันเอง ก็มีพืซพรรณมากมายเลยล่ะครับ !

Yoru :
อาณาจักรของฉันก็มีของอร่อย ๆ เยอะแยะเลยล่ะ !

Hajime :
 ... ... ก็นะ ตอนนี้อะไรจะเกิดก็ต้องเกิดแล้วสินะ ?

Kuroda :
 ... ... !

Shun :
ฮุ ๆ ๆ เด็กคนนี้ดีใจมากเลย
เพื่อเป็นการตอบแทน เขาจะช่วยคุ้มครองโลกใบนี้ให้ด้วยล่ะ

Eichi :
สุดยอดไปเลย !

Shu :
ผู้กลืนกินทุกสิ่งอย่างจนหมดสิ้น ... ... 
สัตว์เวทย์ที่ทรงพลังขนาดนั้น จะช่วยอารักษ์โลกใบนี้ให้แล้วล่ะก็ ... ...

Issei :
รู้สึกอุ่นใจสุด ๆ ไปเลยล่ะ !

Hajime :
หากเป็นไปได้ กำลังคิดอยู่ว่า ควรจะจัดเทศกาลฉลองเป็นที่ระลึก
เนื่องในโอกาสที่สัตว์อารักษ์ตัวใหม่แห่งโลกใบนี้ ได้ถือกำเนิดขึ้น ... ...

Sora :
เห็นด้วย ~ !

Koki :
มาจัดงานเทศกาลอย่างยิ่งใหญ่ ในทั้ง 6 ดินแดนกันเถอะ !

ทุกคน : 
โอ้ ~ !

ด้วยเหตุนี้ Magna・Luna จึงมีสัตว์อารักษ์ตัวใหม่เพิ่มขึ้นมา ส่งผลให้โลกสงบสุข

บรรดาเจ้าชายทั้ง 6 ดินแดน ต่างช่วยเหลือซึ่งกันและกัน 
มีความสนิทสนมกลมเกลียว แล้วอยู่ร่วมกันอย่างมีความสุขไปตลอดกาล

.•*´¨`*•.¸¸.•*´¨`*•.¸¸.•*´¨`*•.¸¸.•*´¨`*•.¸¸.•.•*´¨`*•.¸¸.•*´¨`*•.¸¸.•*´¨`*•.¸¸.•*´¨`*•.¸¸.•

:: ☆-MindMint-★ ::

สวัสดีค่ะ ! เดินทางมาถึงตอนจบจริง ๆ แล้วค่ะ !!!

เป็นภาคของ SQ แท้ ๆ แต่รู้สึกเหมือนโดนจอมมารขาวกับราชาดำแย่งซีนเลยเนอะ (ฮา)
แต่อย่างว่าแหละ อสุรกายสีดำดันเป็นคุโรดะคุงนี่นา บทก็ต้องเอียงไปทางทีมอุตะอยู่แล้วแหละ

อีกสัปดาห์กว่า ๆ ตัวเกมพาระก็จะปิดตัวลงแล้ว... แอบใจหายเหมือนกันนะ
อย่างน้อยก็แปลจนจบก่อนเกมปิดได้สำเร็จค่ะ !!!

แล้วพบกันใหม่ในเอนทรี่ต่อ ๆ ไปนะคะ
ขอบคุณค่า ヽ(*´∪`*)ノ"


ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น