真紅の絲の縁 〜クリムゾンフィル〜
ด้ายแดงบริสุทธิ์ ~ Crimson Fill ~
ep. 3
ep 1 ➜ 【I-chu story】真紅の絲の縁 ep.1
ep 2 ➜ 【I-chu story】真紅の絲の縁 ep.2
ep 4 ➜ 【I-chu story】真紅の絲の縁 ep.4
.•*´¨`*•.¸¸.•*´¨`*•.¸¸.•*´¨`*•.¸¸.•*´¨`*•.¸¸.•.•*´¨`*•.¸¸.•*´¨`*•.¸¸.•*´¨`*•.¸¸.•*´¨`*•.¸¸.•
~ในสวน~
หยุดกระทันหัน！
มิโอะ :
" เหวอ！？"
" เหวอ！？"
โคโคโระ :
" ไม่ต้องมา เหวอ！？เลย "
" อะไรล่ะนั่น ตั้งแต่เมื่อกี้แล้ว "
" อิมเมจเช้นรึไง！？"
มิโอะ :
" โคโคโระจัง น่ากลัวอ่ะ.... "
บัน :
( หา！ใช่แล้ว ไม่ใช่เวลาที่จะเอาแต่กลัวนะตัวฉัน！)
( ต้องเข้าไปช่วยมิโอะ....！)
" พ่ะ พอแค่นั้นแหละ โคโคโระ！"
โคโคโระ :
" อะไรล่ะ จะเข้ามาขวางรึไง！？"
บัน :
" แค่อยากจะขอว่า อย่าทำหน้าตาน่ากลัวแบบนั้นสิ！"
" มิโอะ ไม่เป็นไรแล้วนะ มาทางนี้สิ！"
" ตรงนั้นมันอันตรายนะ！"
มิโอะ :
" บันซัง....！"
บัน :
" อ๊าาา อย่ามองมา ด้วยสายตาเป็นประกายแบบนั้นนะ！"
" มันไม่คุ้นเลยซักนิด ไม่รู้ว่าควรจะทำอะไรแล้วอ่ะ！"
มิโอะ :
" ฮึๆ บันซัง ใจดีจังเลยเนอะ ขอบคุณที่ช่วยนะครับ "
บัน :
" ม่ะ ไม่เป็นไร ครับ.... "
โคโคโระ :
" เฮ้อ....ไล่มาจนถึงขนาดนี้แล้ว ผีก็ยังไม่ออกไปซะที "
" ....เด็กคนนี้ ไปโดนอะไรมากันแน่เนี่ย？"
บัน :
" ร่ะ เรื่องนั้นฉันก็ไม่.... จะว่าไป เคียวสุเกะน่ะーー "
" บอกมาว่า「หัวโดนกระแทก จนสมองกระทบกระเทือน ไม่ใช่เหรอ」 น่ะสิ！ "
โคโคโระ :
" หัวโดนกระแทก？ ไม่ใช่ในมังงะซักหน่อยนะ.... "
บัน :
" ....ฉันเองก็คิดแบบนั้นเหมือนกัน "
โคโคโระ :
" มิโอะ หัวเธอน่ะ โดนกระแทกมาเหรอ？"
มิโอะ :
"？หัวของผม ไม่ได้ไปกระแทกกับอะไรเลยนะครับ？"
โคโคโระ :
" ดูสิ ผิดไม่ใช่เหรอ "
บัน :
" น่ะ นั่นสินะ.... ถามกับเจ้าตัวไปเลยก็ได้นี่....！"
" เผลอมองข้ามไปซะได้.... "
โคโคโระ :
" ถ้ามันลามมาถึงเธอแล้วจะเป็นยังไงกัน！ "
" มิโอะที่ให้ความรู้สึกแย่ๆแบบนี้เนี่ย ก็ไม่ชอบใช่ป่ะล่ะ？"
" ถ้าไม่รีบหาสาเหตุล่ะก็.... "
บัน :
" มิโอะ ก่อนที่ฉันกับเคียวสุเกะจะมาถึง จำได้หรือเปล่าว่า กำลังทำอะไรอยู่？"
มิโอะ :
" ก่อนที่จะเจอกับพวกบันซังเหรอครับ？"
" กำลังวาดรูปอยู่น่ะครับ ♪"
โคโคโระ :
" วาดรูปเหรอ？ "
โคโคโระ :
" วาดรูปเหรอ？ "
บัน :
" ....น่าจะหมายถึง วงเวทย์ ล่ะนะ "
" อ๋อ！จะว่าไป มิโอะน่ะ กำลังดีใจ เพราะว่าเพิ่งได้ตำรากริมมัวร์เล่มใหม่มานี่นา"
โคโคโระ :
" ？？กริโม....？"
" อ๋อ！จะว่าไป มิโอะน่ะ กำลังดีใจ เพราะว่าเพิ่งได้ตำรากริมมัวร์เล่มใหม่มานี่นา"
โคโคโระ :
" ？？กริโม....？"
บัน :
" ตำราเวทมนต์น่ะ "
โคโคโระ :
" ตำราเวทมนต์？ของแบบนั้น ไปซื้อมาจากไหนกันน่ะ...."
โคโคโระ :
" ตำราเวทมนต์？ของแบบนั้น ไปซื้อมาจากไหนกันน่ะ...."
บัน :
" เหมือนว่าจะมีร้านมนต์ดำ ที่มิโอะชอบแนะนำอยู่นะ "
" ถ้าสนใจล่ะก็ คราวหน้าจะบอกให้ーー"
โคโคโระ :
" ไม่มีเหตุผลอะไร ที่ต้องไปสนใจของที่ไม่น่ารักแบบนั้นซักหน่อย！"
" ยิ่งไปกว่านั้นนะ เจ้าตำราเวทมนต์นั่นน่ะ ตอนนี้มันอยู่ที่ไหน？"
" ถ้าสนใจล่ะก็ คราวหน้าจะบอกให้ーー"
โคโคโระ :
" ไม่มีเหตุผลอะไร ที่ต้องไปสนใจของที่ไม่น่ารักแบบนั้นซักหน่อย！"
" ยิ่งไปกว่านั้นนะ เจ้าตำราเวทมนต์นั่นน่ะ ตอนนี้มันอยู่ที่ไหน？"
บัน :
" ตอนนี้.... ถ้าไม่ได้อยู่กับมิโอะ ก็น่าจะอยู่ในล็อคเกอร์ไม่ใช่เหรอ？"
โคโคโระ :
" ถ้างั้น บัน ไปเอามาสิ "
โคโคโระ :
" ถ้างั้น บัน ไปเอามาสิ "
บัน :
" เอ๋！？ฉันเหรอ！？"
โคโคโระ :
" มีคนอื่นนอกจากเธอด้วยเหรอ！ดีแล้ว รีบๆไปเอามาสิ！"
โคโคโระ :
" มีคนอื่นนอกจากเธอด้วยเหรอ！ดีแล้ว รีบๆไปเอามาสิ！"
บัน :
" อือ.... ถึงจะเป็นการทำเพื่อมิโอะก็เถอะ โคโคโระเนี่ย ใช้งานคนอื่นโหดชะมัดเลย.... "
โคโคโระ :
" ไม่ต้องอ้างนู่นอ้างนี่เลย ช่วยรีบๆไปเอามาซะที！"
โคโคโระ :
" ไม่ต้องอ้างนู่นอ้างนี่เลย ช่วยรีบๆไปเอามาซะที！"
บัน :
" รับทราบ〜！"
" เอามาแล้วล่ะ〜〜！"
โคโคโระ :
" เร็วจังเลยนะ งั้นก็ รีบๆเปิดดูกันเถอะ "
" ....มีแต่เวทมนต์ที่น่าสงสัยเต็มไปหมดเลยเนอะ "
" ปกติก็อ่านแต่เรื่องแบบนี้เหรอ....？"
" เอามาแล้วล่ะ〜〜！"
โคโคโระ :
" เร็วจังเลยนะ งั้นก็ รีบๆเปิดดูกันเถอะ "
" ....มีแต่เวทมนต์ที่น่าสงสัยเต็มไปหมดเลยเนอะ "
" ปกติก็อ่านแต่เรื่องแบบนี้เหรอ....？"
บัน :
" ถ้าเทียบกันแล้ว นี่น่ะ ยังเบาๆนะ "
" ที่บ้านน่ะ น่าขนลุกมากกว่านี้อีกーー "
" ฮะ ใช่อันนี้หรือเปล่า？"
โคโคโระ :
" ให้โคโคโระดูด้วยสิ！"
" ที่บ้านน่ะ น่าขนลุกมากกว่านี้อีกーー "
" ฮะ ใช่อันนี้หรือเปล่า？"
โคโคโระ :
" ให้โคโคโระดูด้วยสิ！"
บัน :
" นี่ไง！วงเวทย์อันนี้ไง！"
" เขียนเอาไว้ว่า ผลของเวทย์นี้คือ ผู้ที่เข้าไปอยู่ในวงเวทย์ "
" จะเป็นดั่งเทวดา ที่ถวายความรักและความเมตตา ให้แด่คนแรกที่เห็น "
โคโคโระ :
" ดั่งเทวดา...."
" เขียนเอาไว้ว่า ผลของเวทย์นี้คือ ผู้ที่เข้าไปอยู่ในวงเวทย์ "
" จะเป็นดั่งเทวดา ที่ถวายความรักและความเมตตา ให้แด่คนแรกที่เห็น "
โคโคโระ :
" ดั่งเทวดา...."
บัน :
" ความรักและความเมตตา............"
มิโอะ :
"？"
มิโอะ :
"？"
บัน :
" อย่างนี้นี่เอง อันนี้สินะ "
โคโคโระ :
" น่าจะใช่ชัวร์ๆเลยล่ะ "
โคโคโระ :
" น่าจะใช่ชัวร์ๆเลยล่ะ "
" มีแค่ตรงที่ คนแรกที่เห็น ที่มันรู้สึกขัดๆแหะ...."
บัน :
" รู้สึกขัดๆเหรอ？"
โคโคโระ :
" ก็มิโอะน่ะ ไม่ได้แสดงท่าทีแบบนี้แค่เฉพาะกับใครคนใดคนนึงนี่นา？"
" ก็มิโอะน่ะ ไม่ได้แสดงท่าทีแบบนี้แค่เฉพาะกับใครคนใดคนนึงนี่นา？"
บัน :
" ....หา！ถ้าแบบนั้น ก็พอจะมีคำตอบอยู่ในใจนะ！"
โคโคโระ :
" มีคำตอบอยู่ในใจ？"
โคโคโระ :
" มีคำตอบอยู่ในใจ？"
บัน :
" ก็ตอนที่เคียวสุเกะ เข้าใจผิดว่า หัวมิโอะโดนกระแทกน่ะ "
" ข้างๆมิโอะ มีสมุดรายชื่อนักเรียนทั้งหมด ตกอยู่น่ะสิ"
" เพราะฉะนั้นก็ อาจจะーー"
โคโคโระ :
" เห็นรายชื่อพวกนั้นแล้ว มิโอะเลยกลายเป็น เทวดาที่รักทุกๆคนสินะ "
" ข้างๆมิโอะ มีสมุดรายชื่อนักเรียนทั้งหมด ตกอยู่น่ะสิ"
" เพราะฉะนั้นก็ อาจจะーー"
โคโคโระ :
" เห็นรายชื่อพวกนั้นแล้ว มิโอะเลยกลายเป็น เทวดาที่รักทุกๆคนสินะ "
บัน :
" เหมือนจะเป็นแบบนั้นนะ...."
โคโคโระ :
" จริงๆเล้ย ยังไงๆก็ーー "
โคโคโระ :
"『จะใช้วงเวทย์นี้ ทำให้ท่านเอวา เป็นท่านเอวาของผมคนเดียวยังไงล่ะ.....』"
"『ฮึๆๆ..... ฮึฮะๆๆฮ่า！』"
" ーー ต้องคิดแบบนั้นอยู่แน่ๆเลย "
"『P.S. สถานที่ที่ไปทำงานวันนี้ ห้ามนำสัตว์เลี้ยงเข้า』"
"『ขอฝากซามี่ด้วยนะ เอวา 』"
" ท่านเอวามีงานสินะ เข้าใจแล้วล่ะ ว่าทำไมซามี่ถึงอยู่ตัวเดียวแต่เช้าเลย "
โคโคโระ :
" เอวาไปทำงาน คือ ไม่อยู่..... นั่นก็หมายความว่า "
" ต้องปล่อยให้มิโอะเป็นแบบนี้ไปอีกซักพัก....."
บัน :
" เอ๋！？แบบนั้นก็แย่น่ะสิ！！ "
" ท่านเอวา〜〜！！อยากให้รีบกลับมาเร็วๆจังเลย〜〜！！！"
โคโคโระ :
" จริงๆเล้ย ยังไงๆก็ーー "
"『จะใช้วงเวทย์นี้ ทำให้ท่านเอวา เป็นท่านเอวาของผมคนเดียวยังไงล่ะ.....』"
"『ฮึๆๆ..... ฮึฮะๆๆฮ่า！』"
" ーー ต้องคิดแบบนั้นอยู่แน่ๆเลย "
บัน :
" โอ้！โคโคโระ เลียนแบบมิโอะเก่งจังเลย！"
โคโคโระ :
" หนวกหูน่า！เอ้า ช่วยรีบๆหาวิธีแก้ให้เจอซะทีสิ！"
"『เลยเป็นเหตุผลที่ อยากจะขอเลื่อนนัดในวันนี้ ขอโทษนะ』"โคโคโระ :
" หนวกหูน่า！เอ้า ช่วยรีบๆหาวิธีแก้ให้เจอซะทีสิ！"
บัน :
" ครับ！"
" มิโอะ พวกเราจะช่วยให้กลับมาเป็นมิโอะคนเดิมเอง！"
" ไม่เป็นไรแล้วนะ！"
มิโอะ :
"....."
" มิโอะ พวกเราจะช่วยให้กลับมาเป็นมิโอะคนเดิมเอง！"
" ไม่เป็นไรแล้วนะ！"
มิโอะ :
"....."
บัน :
" มิโอะ.....？"
( ทำไมถึงทำหน้ากังวลแบบนั้นล่ะ？)
โคโคโระ :
" เดี๋ยวเถอะ บัน！มันไม่มีเขียนไว้ในกริโมเลยเหรอ？"
( ทำไมถึงทำหน้ากังวลแบบนั้นล่ะ？)
โคโคโระ :
" เดี๋ยวเถอะ บัน！มันไม่มีเขียนไว้ในกริโมเลยเหรอ？"
บัน :
" เอ๊ะ？อ๊ะ นั่นสินะ เอ่อ วิธีคลายเวทมนต์....."
" นี่ไง มีเขียนไว้ด้วยล่ะ "
" เหมือนจะมีเงื่อนไขว่า "
"『ด้ายแดงบริสุทธิ์ ~ Crimson Fill ~ 』"
"『ไม่ต้องใช้วงเวทย์ เพียงแค่ได้รับการโอบกอด』"
" นี่ไง มีเขียนไว้ด้วยล่ะ "
" เหมือนจะมีเงื่อนไขว่า "
"『ด้ายแดงบริสุทธิ์ ~ Crimson Fill ~ 』"
"『ไม่ต้องใช้วงเวทย์ เพียงแค่ได้รับการโอบกอด』"
"『จากอีกฝ่ายซึ่งเป็นผู้ที่ใจเชื่อมกันด้วย พรหมลิขิต』"
โคโคโระ :
" คนที่อยู่อีกฟากของด้ายแดงของมิโอะเหรอ？นั่นมันก็....."
โคโคโระ & บัน :
" (ท่าน) เอวา？？"
โคโคโระ :
" อะไรกัน อ้อมกอดจากเอวา เป็นอะไรที่ง่ายสุดๆเลยไม่ใช่หรือไง "
บัน :
" นั่นสินะ ค่อยโล่งใจหน่อย ที่วิธีคลายมนต์ง่ายเกินคาดน่ะ "
โคโคโระ :
" จะว่าไป วันนี้ เอวาล่ะ？ไม่ได้อยู่ด้วยกันเหรอ？"
บัน :
" วันนี้ยังไม่เห็นเลยนะ..... ทั้งๆที่น่าจะถึงโรงเรียนแล้วแท้ๆ..... "
ซามี่ :
" ฮูก！"
บัน :
" อ๊ะ ซามี่！รู้หรือเปล่าว่า ท่านเอวาไปไหนน่ะ？"
ซามี่ :
" ฮูกๆ "
บัน :
" หืม？อ๊ะ.....มีจดหมายสอดอยู่ในปลอกคอของซามี่ด้วย "
แกะๆ
โคโคโระ :
" จดหมายเขียนมาว่าอะไรเหรอ？"
บัน :
"『ถึงมิโอะ มีงานด่วนเข้ามา เลยต้องไปกับ Messiah』"
" คนที่อยู่อีกฟากของด้ายแดงของมิโอะเหรอ？นั่นมันก็....."
โคโคโระ & บัน :
" (ท่าน) เอวา？？"
โคโคโระ :
" อะไรกัน อ้อมกอดจากเอวา เป็นอะไรที่ง่ายสุดๆเลยไม่ใช่หรือไง "
บัน :
" นั่นสินะ ค่อยโล่งใจหน่อย ที่วิธีคลายมนต์ง่ายเกินคาดน่ะ "
โคโคโระ :
" จะว่าไป วันนี้ เอวาล่ะ？ไม่ได้อยู่ด้วยกันเหรอ？"
บัน :
" วันนี้ยังไม่เห็นเลยนะ..... ทั้งๆที่น่าจะถึงโรงเรียนแล้วแท้ๆ..... "
ซามี่ :
" ฮูก！"
บัน :
" อ๊ะ ซามี่！รู้หรือเปล่าว่า ท่านเอวาไปไหนน่ะ？"
ซามี่ :
" ฮูกๆ "
บัน :
" หืม？อ๊ะ.....มีจดหมายสอดอยู่ในปลอกคอของซามี่ด้วย "
แกะๆ
โคโคโระ :
" จดหมายเขียนมาว่าอะไรเหรอ？"
บัน :
"『ถึงมิโอะ มีงานด่วนเข้ามา เลยต้องไปกับ Messiah』"
"『P.S. สถานที่ที่ไปทำงานวันนี้ ห้ามนำสัตว์เลี้ยงเข้า』"
"『ขอฝากซามี่ด้วยนะ เอวา 』"
" ท่านเอวามีงานสินะ เข้าใจแล้วล่ะ ว่าทำไมซามี่ถึงอยู่ตัวเดียวแต่เช้าเลย "
โคโคโระ :
" เอวาไปทำงาน คือ ไม่อยู่..... นั่นก็หมายความว่า "
" ต้องปล่อยให้มิโอะเป็นแบบนี้ไปอีกซักพัก....."
บัน :
" เอ๋！？แบบนั้นก็แย่น่ะสิ！！ "
" ท่านเอวา〜〜！！อยากให้รีบกลับมาเร็วๆจังเลย〜〜！！！"
- ep.3 end -
.•*´¨`*•.¸¸.•*´¨`*•.¸¸.•*´¨`*•.¸¸.•*´¨`*•.¸¸.•.•*´¨`*•.¸¸.•*´¨`*•.¸¸.•*´¨`*•.¸¸.•*´¨`*•.¸¸.•
จบสามตอน ครึ่งทางแล้วค่ะ!!!
ก็ขอชี้แจงนิดนึงเรื่องที่ เปลี่ยนชื่อเรื่องกระทันหัน...
จากตอนแรกที่ใช้ว่า「เส้นด้ายสีแดงบริสุทธิ์~เติมสีแดงเข้มลงไป~」
มาเป็น ➝「ด้ายแดงบริสุทธิ์ ~ Crimson Fill ~」
ทำไมถึงเปลี่ยน เพราะว่า พอมาอ่านใหม่แล้วรู้สึกว่าแปลกๆ
เลยเปลี่ยนค่ะ ที่แปลไว้ว่าสีแดงเข้ม ก็ทับศัทพ์ว่า crimson ไปเลย
มันดูน่าจะโอเคกว่าเนอะ แหะๆ ( ^^ " )
ในส่วนของเนื้อเรื่องก็...
มิโอะที่ทำหน้ากังวลนั้น กำลังคิดอะไรอยู่ ?
และ เอวาจะกลับมากอดมิโอะหรือเปล่าาาาาา????
โปรดติดตามตอนต่อไปค่ะ ヽ(•̀ω•́ )ゝ✧
